Gezondheid, oh zo belangrijk. De afgelopen weken werd ik geplaagd met last aan mijn been; wondroos. In eerste instantie dacht ik gewoon een spier verrekt te hebben of zo, zo voelde het, ik heb er dus eigenlijk ook te lang mee rond gelopen. toch naar de huisartsenpost, bleek dus wondroos te zijn, antibioticakuur ervoor gekregen en dat helpt! Helaas wel te kort, dus nu aan de tweede kuur bezig.
Slecht lopen, onthand zijn door last aan de voet, en vooral ook steeds erg moe zijn, veel in bed gelegen de eerste week, bijna hele dagen, maar dat was ook nodig, de voet moest rust hebben. Gelukkig die week wel nog mijn lief op bezoek gehad, steun, gezelligheid, en zoals zij het zelf zei: "ze wilde me verzorgen." Ze blijft een ontzettende schat.
Nu ben ik weer aan het werk, officieel 100% al heb ik wel duidelijk gemaakt dat ik af en toe toch nog wat eerder naar huis ga, omdat ik inderdaad nog steeds erg moe word, en ook werk ik wel anders. Vroeger had ik meteen zoiets van "Ik kom wel even", nu laat ik bij voorkeur mensen komen, of ik combineer het met andere meldingen in een keer lopen.
Het boogschieten is even wat minder, ik kon amper staan, laat staan stabiel staan. Maar dat wordt wel weer meer, moet ik ook nog eens over schrijven. Het is toch wel een belangrijk deel van mijn leven (Al is mijn lief belangrijker!)
p.s.: Ik kon geen betere titel verzinnen, daar ga ik op oefenen.
Je titel is geweldig schat, niets meer aan doen! En inderdaad, ik zorg graag voor mijn schatje als hij ziek is =)
BeantwoordenVerwijderen