Bookreview: Digital Idols by Jon Frater

A week ago I received a free copy from Netgalley in return for an honest review. When I first saw the cover I was intrigued, the description further caught my attention. Digital Idols is the story about Norma, a girl with an unique gift to access all thing digital, living in a world seemingly strange and futuristic, and at the same time feeling oddly familiar. A world run by big corporations and GovCorp, run by MegaBrains through the digital Linkspace. I found the world, and the people in it very pleasantly portrayed, painting a clear image while at the same time giving room for the reader's own imagination. The mixture of the described world, both 'real' and digital was very interesting and well described, although I must admit there were a few times I had to read back a paragraph when I got confused about which reality the characters were in. Of course I developed an image of where the story would go to when I started reading, but I was surprised by the ending of the book. I really loved this book, and will definitely be on the lookout for more of the same writer!

W.S.P.D.

Ik blijf niet zo goed in regelmatig bloggen.  Te vaak geen idee waarover te schrijven, niet de rust nemen om het uit te typen als ik dat idee wel heb.  Geen specifieke lijn om over te bloggen ook.

Vanmorgen kwam er een blog van mezelf bij mijn herinneringen langs. Het is alweer 10 september.  Een jaar geleden blogde ik over 10 september, "World Suicide Prevention Day".  Ik wil bewust niet dat suicide het thema van deze blog wordt, maar  ik ga het ook niet negeren.

Maar ja... mijn standpunt is weinig veranderd.  Houd een oogje open, maak contact met de mensen om je heen, praat met ze.  De hulpmiddelen zijn er maar de stap is zo groot.  Kan te groot zijn zonder een zetje van je omgeving...

We zijn op de goede weg, denk ik... Er is meer openheid over depressie, zoal een paar maanden terug het 'depressiegala', meer artikelen, meer onderzoek... Maar er is volgens mij veel meer nodig, er rust nog steeds een stigma op.

Aan de andere kant, als ik bij het CBS kijk is er wel nog steeds een stijgende lijn in het aantal zelfdodingen, wat ik zorgwekkend vind.  In 65 jaar van 1950 tot 2015 is dit gestegen van 1 op de 17.936 inwoners tot 1 op de 9.032 bewoners.

Mocht iemand dit lezen en met zelfdodingsgedachten rondlopen, zoek alstjeblieft hoop, er kan weer licht verschijnen vanachter die wolken.  https://www.113online.nl/