Ontspannen drukte

Een lekker rustige zondag, gisteren met boogschieten, mijn tafel verkopen en verjaardag van mijn nichtje was het best wel intensief en druk, en met veel prikkels.. Vandaag dus het plan opgevat om het wat rustiger aan te doen.  Eerst rustig wakker worden (uit onszelf.. rond 8 uur… AAARRRGGGGCCHHH!)  en ontbijten met een boterhammetje ei, lekker suffen, heerlijk.  Eind van de ochtend toch maar eens de auto vol geladen, het grootste deel van het gereedschap, zaagtafel en workmates ingeladen om terug te brengen naar mijn vader; Voor nu is de verbouwing toch echt even voorbij! Ook even gezellig bijkletsen met mijn pa die alleen thuis is, nog even een zelf gebakken boterham smeren en daarna weer door. 

Het oorspronkelijke plan, wat gaan we doen vandaag?  “Well Pinky, the same thing we do Every day, try to take over the world!”

Oh, wacht, dat is wat anders…. nee, we hebben het er al een paar weken over om maar eens naar de Grebbeberg te gaan hij staart ons zo mooi aan als we op het balkon zijn.. Maar ach, we zijn nu toch in de Betuwe, ook maar eens wat van mijn geboortestreek laten zien aan mijn liefje.  Het Hemmense Bos, in (je raad het al) Hemmen.  Een mooi kasteelbos, waarvan het kasteel enkel nog wat ruïneresten zijn, maar wel met een kasteeltuin die gerenoveerd is, en een mooie wandeling.  Langs de plek waar we met Scouting altijd overvliegen hadden, nog even langs het kerkje gewandeld, en zo rond het bos weer terug bij de auto. 

In de auto besloot ik (die niet van onverwachte dingen houd) om ook nog maar even kort te stoppen bij het kleine begraafplaatsje in Hemmen… Oh, en om als we toch door Zetten komen ook even af te slaan en langs mijn oude basisschool te rijden, even rondkijken… Oh, maar nu zijn we dichtbij mijn oude scoutinggroep dus ook daar maar even langs….. en daar tegenover, als we toch geparkeerd zijn, is een galerie, laten we daar ook maar even naar binnen gaan….

Uiteindelijk van de Grebbeberg weer niets gekomen, maar wel een heerlijk rustige, ontspannen zondag gehad, met een voor mij erg mooie ‘Trip down memory lane’

 

 

 

These floors are made for walkin'

Verbouwen, verbouwen, verbouwen.  Steeds meer word de flat die we hebben gevonden ons Thuis!  Veel werk, maar het is het zeker waard. 

Steeds meer muren zijn af, de aannemer is bezig om de muren die gevuld moeten worden te vullen, voor nu hebben we een gele gatenkaas muur van het voor behandelen door die aannemer: 

In de rest van de woning...  in het halletje bij de voordeur vond ik toen ik het oude zeil verwijderde een tegelvloer.  Niet heel erg mooi, en met veel verf vlekken erop... dus daar gaat toch maar de geplande vinyl vloer overheen.  

In de logeerkamer ben ik begonnen met het leggen van de laminaatvloer nadat het verfwerk af was:

En in de keuken vonden we een mooie tegelvloer die wel de moeite van het schoonmaken waard is:

En zo word het steeds meer ons plekje.  Vanmiddag en het weekend doorgaan met de laminaatvloer in logeerkamer, studeerkamer en gang, terwijl de muren in slaapkamer en woonkamer geverfd kunnen worden.  Als de slaapkamer geverfd is kan ook daar de laminaatvloer gelegd worden.  

En dan word het volgende week tijd voor de eerste verhuizing naar ons stekkie!  

Making our appartment our Home

Op vrijdag 3 augustus zijn we weer verder gegaan met klussen, dag twee.  Ik moest zelfs eerst werken, en kwam daarna via de G.amma naar ons huisje toe waar mijn lief en haar broer al druk bezig waren.  Hij vroeg of hij kon helpen, en helpen heeft hij gedaan!  De verf en toplaag van alle behang in de woonkamer eraf, en alle deuren en deurposten geschuurd en zo, wow, bedankt!

 

De muur in de slaapkamer heeft inmiddels de tweede laag wit gekregen, en ook de donkere muur in de studeerkamer is nu mooi wit!

 

   

 

In de woonkamer was een paar meter muur helemaal behang vrij op vrijdagavond toen we stopten…

 

 

 

En toen gingen we op zaterdag weer vrolijk verder.  Wat langzaam gestart ‘s ochtends, toch allebei wat moeite om snel wakker te worden en op gang te komen, eerst maar even een lekker ‘scambled eggs’ ontbijt gemaakt en zo.  Maar toch, ondanks de rustige start die zaterdag zijn we lekker opgeschoten.  De muur in de slaapkamer waar het hoofdeind van het bed tegenaan komt is nu zover klaar, en heeft zijn kleur gekregen (Al gaan we daar nog iets mee doen maar dat komt wat later wel)

 

 

En ook in de woonkamer zijn we flink opgeschoten:  Op het bovenste randje waar echt de trap bij nodig is na is de muur bijna behang vrij, en de eerste gaten (En wat waren er daar veel van!)  zijn al deels gevuld, door de diepte toch maar in een paar keer vullen…

 

Tussendoor zijn we nog even lunch en avondeten gaan halen, en meteen een klein stukje centrum Rhenen bekeken, wat een heerlijk, leuk stadje is het… en wij gaan er wonen, whiiieee!! 

Gisteren, zaterdag zijn we wel ook weer bijtijds gestopt om nog even langs een interieurwinkel te gaan voor ideeën, en we hadden nog een verjaardag ‘s avonds… En nu straks lekker weer op pad voor klusdag nummer vier, ik heb er zin in!

Woning

Van de week was het zover, mijn liefje kon bij de woningstichting het huurcontract gaan tekenen voor ons flatje, grote woonkamer, 3 slaapkamers, een heerlijk uitzicht en helemaal voor ons!

                                        

Die middag na het werk erheen eerst lekker naar de g.amma, de belangrijkste benodigdheden voor het schilderen halen. Het bleek dat we er toch wat meer aan moeten doen als eerst gedacht, maar toch, het is te doen.  Daarna lekker door naar ons flatje en even samen rustig er doorheen lopen, plan de campagne maken,  kijken wat opvalt, etc.  De dag ervoor was me de muur in de woonkamer wel opgevallen maar dacht ik dat het erg slordig structuurverf was, en we hadden in de winkel al even en gesprekje daarover gehad met een van de medewerkers.  Maar wat bleek bij betere inspectie: Het was wel slordig aangebrachte structuurverf, maar dan op heel erg slordig aangebracht behang.  Dat was duidelijk, het moet eraf!

De volgende dag, donderdag de oude stoomreiniger geleend van mijn ouders, en ook een krat vol met schuurmachines en ander benodigdheden, en op naar ons nieuwe thuis maar weer (Na mijn werkdag).  Mijn lief was daar inmiddels ook al, en zat te studeren, maar toen ik aankwam kwam ze naar beneden om te helpen met sjouwen.  Ik had de Senseo en een magnetron ook al in de auto, met de bijbehorende benodigdheden, dus het was wat gesjouw.  En daarna aan de gang!

Mijn lieverd ging in de slaapkamer met verf aan de gang, er zat een donker paarse muur, en een paar paarse vlakken op een andere muur.  De kamer moet wit worden, met een lichtgekleurde muur, dus eerst maar beginnen met het wit maken. 

                

Aan het eind van de avond (tegen 10 uur)  waren de muren gedaan, en al bijna dekkend ook!  Ook was de ene blauwe muur in de toekomstige studeerkamer al behoorlijk wit geverfd!

Ondertussen ging ik bezig in de woonkamer, zoals gezegd een erg slordige muur die toch maar eerst kaal moet worden voor we kunnen gaan verven.  Eerst geprobeerd met de stoomreiniger, dat ging wel maar erg langzaam, tot ik op een gegeven moment merkte dat in ieder geval van de verf ik hele stukken er zo vanaf kon krijgen, zonder de stoom.  Vervolgens werkt de stoom ook nog eens beter op het behang (natuurlijk! )

 

Aan het eind van diezelfde avond was de ene muur van de woonkamer bijna van de verf ontdaan, en de tegenover liggende muur ook al een flink stuk.  Het maakt wel een hoop zooi, maar dan krijgen we ook wel wat!

 

                         

Al met al een eerste dag klussen waar we een erg goed gevoel aan over hebben gehouden!

Daar word ik blij van! 

Late night ramblings: een nieuwe woning

Het is maandagavond, kwart voor elf, ik moet gaan slapen maar kan de slaap niet vatten... De reden is erg leuk maar toch wel spannend: morgenmiddag hebben we, mijn vriendin en ik, een acceptatiegesprek voor onze woning. Als het goed is weten we morgen of we daar in Rhenen gaan wonen... Gaan samenwonen...

Een prachtige woning, delen met mijn prachtige, lieve vriendin, mijn meisje. Dolgelukkig maar toch ook spannend. Geen twijfel dat het goed zal gaan, niet echt... Maar toch wel nerveus, verstandelijk weet ik het: we zullen wel eens ruzie krijgen, het goedmaken. Verstandelijk weet ik ook dat die kans met samen wonen groter word, toch meer samen, al kan dat bijna niet. Inderdaad, wel nerveus. Ook nerveus vanwege de rode draad: verandering. Ik ben erg slecht in veranderingen, maar het is er wel tijd voor. Waar ik nu zit ben ik zo'n beetje 'uitgegroeid', tijd voor de volgende stap. Een goede stap.

Het voelt bovenal, boven alle zenuwen vooral goed, daar wil ik heel duidelijk over zijn. Al vanaf dag een voelt het goed. Comfortabel, bekend, alsof we elkaar al jaren kenden maar er niet eerder aan toe waren gekomen om te ontmoeten. En zo voelt het nog steeds.

Het voelt bovenal, boven zenuwen, nervositeit inderdaad goed, juist. We gaan ervoor!
Zonet nog een keer, de zoveelste keer het lijstje met benodigde documenten door genomen, alles ligt klaar, morgen even copieren, en dan in de loop van de middag naar Rhenen. Spannend, maar goed. Zo toch proberen de slaap te vatten, morgen weer vroeg op.

Finales EC Archery 2012

Afgelopen weekend was het zover (Ja, ik lig iets achter op log gebied…) Het laatste weekend van het EC Archery 2012 in Amsterdam! Op vrijdag ging ik er al heen, eerst naar de camping, tent opzetten, en daarna als ‘bezoeker’ naar het olympisch stadion.  Erg mooi om te zien, ik had het eerste weekend geen pijl zien schieten dus was toch even leuk. Op vrijdag waren de wedstrijden voor een Olympisch Ticket voor de spelen in London eind Juli.  En ja hoor, ‘ons’ team heeft een olympisch ticket binnen, en hebben nog kans voor 2 meer! 

Natuurlijk, ik ken mezelf, kon ik het toch niet laten en heb nog even koffie gedronken in het vrijwilligers honk, en toen er een ‘noodkreet’ kwam voor meer vrijwilligers heb ik toch even het shirt aangetrokken en ging helpen.. Was erg makkelijk met zo’n gezellig team!

En op zaterdag weer ‘aan de bak’ na een toch wel korte, rumoerige nacht in de tent. (Note to self: Geen camping in het verlengde van een Schiphol startbaan boeken…)

Tent snel afbreken,even douchen en op naar de auto, rijden naar het Amsterdamse Bos waar er gratis parkeren is en door naar de bushalte.  Daar aangekomen kijken wanneer de bus komt, ik merkte wel dat er een busje achter me stopte maar zal wel.  Even later een claxon, maar ach, die zal iemand uit een van de huizen daar willen hebben…. En toen kwam het busje een stuk achteruit en ging er een deur open, bleek daar de coördinator voor transport achter het stuur te zitten, of ik niet mee wilde rijden want hij ging toch naar eht station.  Natuurlijk! Dus even later, toch nog net op tijd aanwezig. 

Die zaterdag heb ik bijna de hele tijd vlak bij de schutters gestaan bij de finales.  Een PRACHTervaring!  Gaaf om te zien, al was mijn nek en achterkant van mijn armen wel een beetje kreeftenrood daarna, de zon kwam van achteren.. Maar om die gouden medailles van zo dichtbij mee te maken, zo goed te kunnen kijken hoe die topschutters opzetten, ankeren, lossen, fantastisch!

En natuurlijk, nadat de ceremonies voorbij waren, moest er toch afgebroken worden.  Bokken, doelpakken, blazoenen, de hele houten muur, alles moest weer weg.  Zondag was de ‘officiële’ afbreek dag maar natuurlijk, alles wat met de grote groep vrijwilligers op zaterdag al weg was scheelde op zondag!  En toen, toch alweer ver na 18 uur, het stadion verlaten met aandenkens en de herinneringen, en op naar mijn auto…

Huizenjacht

Dinsdag 22 mei, 17:15: Ik moet nog even wachten op het eten en ik lees nog even mijn e-mail.  De mensen om me heen zien mijn gezichtsuitdrukking en komen vragen wat er is.

Wat blijkt, ik kreeg bericht dat ik een huis mocht komen bezichtigen. Al een tijdje ben ik op huurhuizenjacht, reageer trouw op woningen en nu voor het eerst mocht ik ook echt komen kijken!  Wel maar als 8ste op de lijst, dus de kans dat ik het zou worden klein, maar toch… komen kijken. Een mengeling van blijdschap, angst, spij dat mijn lief niet in de buurt was, verwachting, en allerhande emoties schoten door me heen.

Die vrijdag was het zover, 25 mei.  Vrij genomen en in de auto naar Duiven, maar 10 minuutjes rijden.  De wijk inrijden, rustig om me heen kijken, de auto parkeren (ruimte parkeergelegenheid) en naar het huis lopen.  De medewerker van de woningbouw komt er ook aan dus ik kan meteen doorlopen en rondkijken.  Een leuke woning, wel wat werk maar niets wat niet te overzien is, zeker potentie!

Maar ik schreef al:  8ste op de lijst.  1 en 2 kwamen niet, maar zowel 3 als 4 waren erg enthousiast.  Nog twee anderen voor mij hadden ook ‘ja’ ingevuld voor interesse.  Het was me wel duidelijk:  Een goede eerste ervaring met het bezichtigen, maar dit wordt het zeker niet. 

We blijven verder zoeken en reageren op de leuke woningen.