Dinsdag 22 mei, 17:15: Ik moet nog even wachten op het eten en ik lees nog even mijn e-mail. De mensen om me heen zien mijn gezichtsuitdrukking en komen vragen wat er is.
Wat blijkt, ik kreeg bericht dat ik een huis mocht komen bezichtigen. Al een tijdje ben ik op huurhuizenjacht, reageer trouw op woningen en nu voor het eerst mocht ik ook echt komen kijken! Wel maar als 8ste op de lijst, dus de kans dat ik het zou worden klein, maar toch… komen kijken. Een mengeling van blijdschap, angst, spij dat mijn lief niet in de buurt was, verwachting, en allerhande emoties schoten door me heen.
Die vrijdag was het zover, 25 mei. Vrij genomen en in de auto naar Duiven, maar 10 minuutjes rijden. De wijk inrijden, rustig om me heen kijken, de auto parkeren (ruimte parkeergelegenheid) en naar het huis lopen. De medewerker van de woningbouw komt er ook aan dus ik kan meteen doorlopen en rondkijken. Een leuke woning, wel wat werk maar niets wat niet te overzien is, zeker potentie!
Maar ik schreef al: 8ste op de lijst. 1 en 2 kwamen niet, maar zowel 3 als 4 waren erg enthousiast. Nog twee anderen voor mij hadden ook ‘ja’ ingevuld voor interesse. Het was me wel duidelijk: Een goede eerste ervaring met het bezichtigen, maar dit wordt het zeker niet.
We blijven verder zoeken en reageren op de leuke woningen.
Toch jammer. Maar positief: grote kans dat we er bij de volgende bezichtiging allebei zijn ;-)
BeantwoordenVerwijderen