“Suicide is a permanent solution to a temporary problem”Onvergetelijk, en ze hebben me er lang doorheen gesleept als ik weer zulke gedachten, zulke gevoelens had. Apart hoe zo iets simpels (en origineel in heel erg slecht Engels) toch zo lang steun kan geven.
Ooit, maar iets minder lang geleden had ik het over mijn zelfmoordgedachten.... En werd ik uitgelachen.
Twee momenten, de een gaf zoveel steun, de ander was zo vernietigend. Niet zo vernietigend dat het snel daarna gebeurde, maar toch, voor mijn hoofd compleet vernietigend.
Ik vraag het me regelmatig af, wat als ik toen naar een psycholoog was gegaan, zelf of met hulp, hoe zou het dan zijn gelopen? Zou mijn leven minder donker zijn geweest? Zou ik andere keuzes hebben gemaakt? Zou ik dan mijn lief wel hebben ontmoet, of niet? Wel getrouwd of niet?
Zelf nu, met hulp en minder donkere wolken in mijn hoofd blijf ik soms malen, maar dan probeer ik vast te houden aan een ander citaat:
"Of all sad words of tongue, or pen, the saddest are these: It might have been"Het heeft geen nut om te peinzen over wat had kunnen zijn. Je veranderd er toch niets aan en wordt er zeker niet gelukkiger van. Maar ondanks dat maal ik soms wel.
Ik weet hoe dicht ik die nacht was bij het einde, dus de gedachte 'wat als ik toen hulp had gehad' is niet een hele vreemde. Ik probeer hem dan maar om te draaien: Help de mensen om je heen in de hoop dat je een verschil kunt maken. Reik ze een hand, wijs ze de weg naar professionele hulp, maar praat ook met ze...en belangrijker, veel belangrijker: luister naar ze.
Luister naar de mensen om je heen, met respect, met liefde. Met begrip, niet met spot. Lach ze niet uit maar reik ze de hand.
Soms, als ik 's avonds mijn ogen sluit hoor ik het lachen nog.
Zeg ik dat je iemand die echt suicidaal is kunt redden door een luisterend oor en een uitgestoken hand, door professionele hulp? Nee, dat kan ik niet zeggen, niet voor iedereen.
“Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) maakten in 2012 in totaal 1753 mensen in Nederland een eind aan hun leven, van wie – zo valt nu af te leiden – 39 procent patiënt was bij een ggz-instelling.”Ik zal nooit weten of het bij mij had geholpen. Het is niet gebeurd dus zullen we het nooit weten. Maar luisteren en steunen zullen in ieder geval wel wat kunnen helpen, meer als niets doen, veel meer als uitlachen.
Artsennet
Vandaag is Wereld Suicide Preventie Dag. Wat ik je wil vragen, niet alleen vandaag maar altijd... Kijk en luister, om je heen en bij jezelf. En als je zelf zulke gedachten hebt nog veel meer: praat erover, met een goede vriend, of vriendin, iemand die je vertrouwt. Of met een professional, begin bij je huisarts, kijk of je doorverwezen kunt worden naar de psycholoog. Blijf er niet mee rond lopen. Het leven is veel mooier zonder die donkere wolk.
Your story is not over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten