zaterdag 6 oktober 2012

Ch-ch-ch-changes!

Ch-ch-ch-changes…veranderingen.  Vanuit mijn autisme is verandering iets waar ik niet heel erg dol op ben… *kijkt verstoord op bij het klinken van het understatement alarm*  Ok, ok, ik heb een hekel aan verandering.  En toch, verandering schijnt nodig te zijn en stilstand schijnt achteruitgang te zijn zeggen ze…
Het is een jaar van verandering geweest, en ik geef toe, er zijn ook echt wel goede veranderingen geweest: Afgelopen december verhuisd naar een zelfstandige woning, sinds begin van het jaar mijn vriendin, en een maand geleden zijn we ook nog eens gaan samenwonen.  Allemaal veranderingen die wel wat spannend zijn geweest, maar zeker ook erg goed zijn geweest.
Andere verandering… moeten we nog maar zien hoe ze gaan lopen. Deze week waren er opeens wel erg veel op elkaar, in een ook verder wel erg hectische week, en dat hakt er flink in.
Zondag…  zondag de ambulance bellen voor mijn vriendin was eng… uiteindelijk niets ergs, buiten dat ze moet snijden in haar agenda en rust moet zoeken, maar toch, het was wel wat stress… Diezelfde zondag kreeg ik nog even via d email te horen dat ik voor het werk moest gaan werken aan een uitnodiging voor het personeelsfeest in november, die ook nog even deze week de deur uit moest terwijl ik eerlijk gezegd niet erg goed ben met zoiets ontwerpen in Word.
Op maandag eigenlijk een groot deel van de dag bezig geweest met die uitnodiging, en tussendoor nog even een handleiding maken omdat ik een paar cursussen mocht gaan geven, leuk, maar ook weer erg eng want zo goed ben ik daar nu ook weer niet in. Tussendoor natuurlijk toch nog wat zorgen maken om mijn lief…
Op dinsdag… de eerste van die cursussen, verder werken aan die uitnodiging… en toen werd ik nog even bij mijn leidinggevende geroepen.  Ik werk nu 10 jaar, 3 maanden, 3 weken en een paar dagen als assistent systeembeheer, met dezelfde leidinggevende die me indertijd heeft binnengehaald.  Dat gesprek… was niet de eerste, ik was al eerder voorbereid, maar het werd uiteindelijk dan toch zo: Een andere leidinggevende.  Systeembeheer heeft de afgelopen 17 jaar of zo onder de beleidsmedewerker gezeten, eerst omdat hij  te horen kreeg: “Jij hebt thuis een computer, jij kunt vast wel een netwerk opzetten hier”, en dus ruim 10 jaar geleden langzaam meer naar mij over gegaan, maar onder de leiding van de beleidsmedewerker.  Vanaf aanstaande maandag… komt het onder de facilitair manager te liggen.  Organisatorisch gezien een logischere plaats maar toch… een grote verandering, een erg grote verandering. 
Woensdag.. op zich op mijn werk een goede dag, het was vrij rustig, alleen nog wat werk aan die kaart, maar ja, we zijn dus verhuisd, wonen samen, en ik woon nu ook een flink stuk bij Arnhem vandaan dus de begeleiding die ik daar had kon niet doorgaan, gezien de reistijd. Wageningen is vlakbij, en valt onder dezelfde regio, dus het overzetten was vrij simpel, maar ja, het betekende wel nog een verandering erbij, op woensdag middag mijn nieuwe begeleidster ontmoeten.  Een erg goede eerste indruk, erg prettig, al was het geen heel lang gesprek dus het is nog even afwachten. 
Gedurende week werd ook nog eens duidelijk dat de collega waarmee ik al zo’n 7 jaar het kantoor deel gaat verhuizen naar een ander kantoor (sterk tegen haar zin), nog een verandering erbij… plus de onzekerheid: Wat gaat er dan gebeuren?  Komt er iemand anders bij mij, of moet ik ook nog verhuizen, of, of, of…
Het is een erg zware week geweest…was alles dan slecht?  Nee, dat gelukkig niet.  De uitnodiging is geslaagd en daar is iedereen erg enthousiast over.  De eerste twee cursussen zijn gegeven en ook enthousiast ontvangen..  We hebben een gezellige week gehad, met ons tweetjes rustig aan doen.  We hebben eindelijk televisie. 
En toch… heb ik een behoorlijk gesloopt gevoel aan de week overgehouden.  I’ll never like ‘m, those ch-ch-ch-changes!

2 opmerkingen:

  1. Hallo Jos,

    Dat zijn inderdaad veel veranderingen, daar zou ik zelfs van uit m'n doen raken en ik heb géén autisme!
    Je vriendin had je gelinkt dus vandaar dat ik even langs kom om te lezen.
    Ik was dus ff nieuwsgierig..haha..

    Groet, Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik kom ook even via de blog van je vriendin binnen. Heb een puber met a.s.s. en een deel van de doelgroep waar ik mee/voor werk zit ook in dat 'hoekje' dus weet hoe lastig dit kan zijn en als ik dan zo je blog lees, neem ik echt mijn petje voor je af dat jij zoveel indrukken en veranderingen deze week zo hebt weten te handelen. Top!!

    BeantwoordenVerwijderen